ივ ენსლერის “ვაგინა მონოლოგები” ეპიზოდური პიესაა, რომელიც ოფ-ბროდვეის უესტსაიდ თეატრში 1996 წელს დაიდგა. პიესა ჯერჯერობით არ თარგმნილა ქართულ ენაზე, ამიტომ მის წასაკითხად ან ელექტრონული ვერსიის მოძიება დაგჭირდებათ, ან წიგნის ონლაინ […]
ხალიდ ჰოსეინის შემოქმედებას თუ იცნობთ, მისი წერის სტილი, ამბების თხრობის მანერა და კლიშე plot twist-ებიც კარგად ნაცნობი იქნება თქვენთვის. “ფრანით მორბენალი” და “ათასი მოელვარე მზე” განსხვავებულია წიგნისგან “მთებმა მთებს უთხრეს”. […]
სალამი, ბოლო დროს ხშირად გვქონდა ურთიერთობა. წერილებით არც არასდროს გვიკონტაქტია. არც ოდესმე რამე სხვა გზით მილაპარაკია შენთან. ახლა კი, შუაღამეს, როდესაც თითქოს ყველაფერი კარგად არის, გამახსენდი. გამახსენდი იმიტომ, რომ ბოლო […]
იქნებ, წამლების დალევას თუ შეწყვეტ, უფრო მეტად იგრძნო? ან იქნებ, სისხლი თუ წამოგივა, უფრო მეტად იგრძნო? ან იქნებ, მხოლოდ მტკივნეული მოგონებებით და ფიქრებით თუ გამოიტენი თავს, უფრო მეტად იგრძნო? რა […]
გაურკვევლობით იწყება. როცა კომფორტის ზონა შენი საწოლი, ჩაბნელებული ოთახი, ასჯერ ნანახი სიტკომი და სევდიანი მელოდები ხდება. თითქოს, სულელური სცენა, სადაც როსი ყვირის “We were on a break!” სიმშვიდეს გგვრის. იცი, […]
ბილი მილიგანის შემთხვევა ალბათ ბევრი თქვენგანისთვის ცნობილი იქნება. მას მრავლობითი პიროვნული აშლილობა ჰქონდა და იმისდა მიუხედავად, რომ ფსიქიატრები ამ დიაგნოზს 70-იან წლებამდე არ აღიარებდნენ, მილიგანის შემთხვევამ ისინი აიძულა მეტი ყურადღებით […]
ბევრ რამეს ვასწრებ და ვახერხებ სახლში გამოკეტილობის ჟამს. როგორც წინა ბლოგში ვთქვი, უფრო მეტი დრო მაქვს ჩემთვის სასიამოვნო აქტივობებისთვის, ამიტომ ყველაფერი ასე თუ ისე ნორმალურად მიდის. მთავარი პრობლემა ახლა რაც […]
You Haven’t Written Anything Yet! You Haven’t Written Anything Yet! You Haven’t Written Anything Yet! ყველაფერი კარგადაა. კორონავირუსი, პანდემია, თვითიზოლაცია და მილიონი სხვა პირადი საფიქრალი გარშემო, მაგრამ ყველაფერი კარგადაა. საშინლად […]
გამომცემლობა ინტელექტი. სპარსულიდან თარგმნა მზია ბურჯანაძემ. სადეყ ჰედაიათის ნაწარმოები “ბრმა ბუ” თბილისის წიგნის ფესტივალზე მეგობრის რჩევით შევიძინე. წიგნის აღწერაში აუცილებლად ნახავთ, რომ ის მარტოსული, მიტოვებული, საკუთარ ფიქრებსა და გრძნობებში ჩაკარგული […]
რამდენი ხანია არაფერი ჩამიწერია. ეს პირადი ხასიათის ჩანაწერებიც სულ ჩემთვისაა ხოლმე. წლებთან ერთად სასიამოვნო, ან სულაც საშინლად უსიამოვნოა ძველი ჩანაწერების კითხვა, თან წერა და ლაპარაკი ჩემთვის თერაპიულია, სიმშვიდეს მგვრის, ამიტომ […]
ბრე'ს ბლოგი 