დიდება შენდა, იდეა, რომ მომავალი შესაძლოა სულაც არ გავდეს იმას, რასაც გონებაში წარმოვიდგენთ ხოლმე, რეალურია. ის, რომ ხვალინდელი დღე დღევანდელზე უარესი შეიძლება იყოს და 30 წლის შემდეგ ტექნოლოგიურად და მეცნიერულად […]

გიფიქრიათ, როგორი შეიძლებოდა ყოფილიყო თქვენი ცხოვრება ღარიბ, ფერადკანიან ქალად რომ დაბადებულიყავით? როგორი იქნებოდა მუდმივი ბრძოლა მიზოგინიასთან, რასიზმთან, გაჭირვებასთან. როგორი იქნებოდა მუდმივად იმაზე ფიქრი, რომ ვიღაც თქვენზე მეტია, ვიღაცას თქვენზე მეტი […]

“მე არ ვიცი როგორ ვიბრძოლო. მარტო ის ვიცი, რანაირად ვიცხოვრო, რომ ცოცხალი დავრჩე.” ელის უოკერის “იისფერი” ის წიგნია, რომელიც აუცილებლად დაგაფიქრებთ და ძალიან ბევრს გაფიქრებთ ქალებზე. ქალები, მათი ყოფა, ცხოვრება, […]

ჩამოვეხეტე თბილისში. აგვისტოს პირველ რიცხვებში ბათუმში წავედით მეგობრები, შემდეგ შეკვეთილში გადავედი და საბოლოოდ, როგორც იქნა, ჩამოვედი თბილისში. თბილისი, რა თქმა უნდა, საერთოდ არ მომნატრებია, უბრალოდ, ზღვა და მზე ამომივიდა ყელში. […]

“თუ არ შეგიძლია ბოლო მოუღო უსამართლობას, მაშინ უამბე მაინც ყველას მის შესახებ” – ამ სიტყვებს (პირველი) ირანელი ნობელიანტი ქალისა და მწერლის წიგნში ამოიკითხავთ. ციტატა ალი შარიათს (ირანელ სოცილოგს) ეკუთვნის. შარიათის სიტყვები […]

“ყველა ვექილი ოდესღაც ბავშვი იყო” – ჩარლზ ლემი “ნუ მოკლავ ჯაფარას” ის წიგნია, რომელიც სიცოცხლეში ყველაზე მნიშნელოვანი ღირებულებების შესახებ ცოდნას, ნელ-ნელა, პატარ-პატარა ნიუანსებისა და დეტალების ერთობით, გვაძლევს. წიგნში მოვლენები 6 […]

“სიჩუმის პატარა ბუშტი ხმაურის უკიდეგანო ოკეანეში” ამ წიგნის ბოლო ფურცლის სულ ბოლო სიტყვა რომ წავიკითხე და წერტილი დავსვი, მაშინ გავიაზრე თუ რა წავიკითხე რეალურად.  მაშინ მივხვდი, რომ ყველა ის გაურკვევლობა და მიმოფანტული […]

“memories warm you up from inside. But they also tear you apart”   გასაოცარი ამ რომანში სწორედ მწერლის ოსტატობაა. ოსტატობა, რომ ყველაფერზე თავისუფლად ისე გელაპარაკოს, ისეთი “ხორციანი” ენით მოგიყვეს საოცარი […]